Υπάρχουν πολλές συντηρητικές η χειρουργικές θεραπείες στην διάθεση του περιοδοντολόγου, ανάλογα με την βαρύτητα της περιοδοντικής νόσου. Η βαρύτητα της νόσου σχετίζεται κυρίως με τον βαθμό απώλειας του οστού της γνάθου που στηρίζει τα δόντια.  Θα προηγηθεί ακτινογραφική εκτίμηση και μια αναλυτική περιοδοντική εξέταση , ώστε να προταθεί η κατάλληλη θεραπεία, ανάλογα με την περίπτωση.

 

• Υποουλική απόξεση (η αλλιώς βαθύς καθαρισμός). Αυτή είναι η πλέον συντηρητική προσέγγιση της νόσου, στόχος της οποίας είναι η αφαίρεση της μικροβιακής πλάκας και πέτρας η οποία έχει εγκατασταθεί βαθύτερα στους ιστούς και στην επιφάνεια της ρίζας του δοντιού. Είναι η θεραπεία επιλογής στις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες η περιοδοντίτιδα βρίσκεται σε αρχικό στάδιο (βάθος θυλάκων έως 5Χιλ.). Γίνεται με ειδικά εργαλεία και κάποιες φορές με την επιπλέον τοποθέτηση αντιβιοτικών στην πάσχουσα περιοχή.

• Pocket elimination surgery (Χειρουργική μείωσης του βάθους θυλάκων). Στις περιπτώσεις εκείνες  όπου η περιοδοντική νόσος  βρίσκεται σε ποιό προχωρημένο στάδιο, τότε η συγκεκριμένη χειρουργική τεχνική αποσκοπεί στην μείωση του βάθους των θυλάκων που έχουν δημιουργηθεί. Οστεοπλαστική είναι δυνατόν να συνδιαστεί με την ανωτέρα τεχνική , έχοντας ως στόχο την ομαλοποίηση των οστικών βλαβών, οι οποιες μπορούν να δημιουργήσουν κρύπτες μικροβίων και επομένως να οδηγήσουν στην υποτροπή της περιοδοντίτιδας.

• Οστική και ιστική αναγέννηση με χρήση οστικών μοσχευμάτων και ειδικών μεμβρανών ειναι μια χειρουργική τεχνική, η οποία ενδείκνυται στις πλέον προχωρημένες μορφες περιοδοντιτιδας  όπου υπάρχει μεγάλη οστική απωλεια με την μορφή οστικών κρατήρων. Στις περιπτώσεις αυτές επιτυγχάνεται οστική ανάπλαση τών βλαβών.